Mój mały skrawek zieleni

Mieszkam na trzecim piętrze i mój ogród leży jedynie w strefie marzeń. Starałam się w tym roku 'zazieleńić' balkon ale dopiero w przyszłym roku zrobi się milej. Na razie to wszystko kiełkuje, tak samo jak moje pomysły ale i tak już mi miło kiedy patrzę na ten mój skrawek zieleni. Tak poustawiałam doniczki, bym mogła delektować się widokiem roślinek siedząc na kanapie.
W dawnym, panieńskim domu za oknem mojego pokoju rósł stary, rozłożysty klon. Po otwarciu wielgachnego, trzy-skrzydłowego, kamienicznego okna czułam się jak w domku na drzewie, jak w 'małpim gaju'. Ileż razy leżałam na podłodze i wpatrywałam się w szeleszczące, soczyście zielone liście, przez które przeciskały się promienie słoneczne... Tak mi tego brak. Tutaj, na młodym osiedlu drzewa są jeszcze niewiele wyższe ode mnie, a szans na to, że sięgną wysokiego, trzeciego piętra nie ma właściwie żadnych.
Na początku bardzo trudno było mi się przestawić na życie w pustyni i postanowiłam w końcu posadzić roślinki, które w przyszłości rozrosną się i dadzą mi nieco upragnionej zieleni za oknem.


Pod ścianką dzielącą nasz balkon z balkonem sąsiadów posadziłam bluszcz, który jesienią przybiera piękną, czerwoną barwę. Niestety nie znam nazwy tej odmiany. Bluszczyk uszczypnięty z osiedlowego ogrodu, przyjął się błyskawicznie i spodziewam się, że w przyszłym roku zaatakuje już ścianę.


Kolejny kwiatek, którego nazwy nie znam :/ Dzięki Madzi już wiem, że to barwinek . Dziękuję! Dostałam go od chrzestnej, z jej przepięknego ogrodu. Zawędrował do mnie w postaci małej kępki, która niesamowicie szybko zajęła całą donicę i przeprowadza ekspansję na posadzkę. Muszę mu szybko znaleźć jakiś stojaczek, żeby nie deptać młodych pędów.


Tuż obok wrzosików postawiłam wczoraj nowo zakupioną lawendę. Mam wielką nadzieję, że się przyjmie. Zamierzam w przyszłości zbudować jej wielkie korytko, swego rodzaju zagrodę :) , w której by się rozrosła. Mam nadzieję, że to się jej uda.