Syrenka

Buszuję po Waszych blogach, oglądam nowości i cieszę się, że nie u wszystkich sezon ogórkowy. Wiele z Was pracuje, pokazuje nowości, czy to na blogach handmade, czy wnętrzarskich, czy też tych traktujących o jednym i drugim. A ja się troszkę obijam twórczo. I na jednym i na drugim polu, a praca idzie mi dość mozolnie. Powody dwa, o nich poniżej.
Po pierwsze niemoc twórcza. Choć pomysłów multum, to jakaś taka rozleniwiona jestem i nie chce mi się zabrać do pracy.
W bólach tejże niemocy twórczej, która postanowiła zawieśić się w połowie pracy, powstała syrenka. Póki co bezimienna. Zosia się jej wstydzi 0_o a Tomi nie może przestać śmiać się z jej "cycusków". Co z tego dziecka wyrośnie, to ja nie wiem :)



Przy okazji pokazuję jakich sukienek doczekały się inne zosienkowe lale.


Mam tyle pomysłów na przeróbki, przemeblowania, innowacje w mieszkaniu, a nie mam możliwości wprowadzenia ich w życie. Nie mam jak jechać na giełdę, żeby kupić kluczowe elementy (stolik kawowy, szafka pod telewizor....) Jak w niedzielę, kiedy to handlują starociami, nie jest upał (a muszę jechać z półrocznym dzieckiem), to leje. Jak jest ładnie to nie mam pieniędzy. Słowo daję, szlag mnie czasami trafia. A takie mam piękne plany :)
Nic się zatem nie dzieje specjalnego, nie ma się więc czym chwalić. Słyszałam ostatnio od kilku osób, że tęskniły za moimi kolorowymi zdjęciami :) Zatem pokazuję to, co w naszym domu najbardziej kolorowe - pokój dzieci (raczej jego fragment), a także jego mieszkańców. Słowo daję, że zwariowani po mamusi :D




Pozdrawiam!!!!